သင္ေသသြားေသာ္
ဪ..လူ႔ျပည္ေလာက၊ လူ႔ဘ၀ကား
အိုရနာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္ ။
အိုရနာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္ ။
သို႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
သင္၏အမ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း
ႀကီးပြားတိုးျမင့္၊က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
ႀကီးပြားတိုးျမင့္၊က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္၀င္းလ်က္ က်န္ေစသတည္း ။
ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္၀င္းလ်က္ က်န္ေစသတည္း ။
ေဇာ္ဂ်ီ
၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ အိုးေဝမဂၢဇင္း
ငယ္စဥ္...အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ထဲကၾကဳိက္ႏွစ္သက္၍...ဘ၀ခံယူခ်က္အျဖစ္...ေဆာင္ပုဒ္သဖြယ္..
ခံယူက်င့္သုံးခဲ့ေသာကဗ်ာကုိ....ျပန္လည္ေ၀ငွပါသည္။
No comments:
Post a Comment